Vanuit medisch oogpunt staat na een trauma de behandeling en de revalidatie centraal om het herstel te bevorderen, de blijvende beperkingen te verminderen en de kwaliteit van leven te verbeteren. Vanuit maatschappelijk oogpunt is het interessant om nog een stap verder te kijken naar de daadwerkelijke terugkeer naar werk of een andere vorm van participatie in de samenleving. Participeren in de samenleving is belangrijk voor financiële zekerheid, sociale contacten en het gevoel ergens bij te horen/nuttig te zijn.
Hoeveel trauma patiënten lukt het om terug te keren naar arbeid? Of komen ze in een uitkeringssituatie terecht? Welke groep patiënten komt in een uitkeringssituatie terecht en welke niet? Om hier meer zicht op te krijgen heeft het MUMC+, het Netwerk Acute Zorg Limburg (NAZL) en het UWV de handen ineengeslagen. Doormiddel van koppeling van de beschikbare data kunnen wij onderzoeken wat er met de trauma patiënten gebeurt op participatie niveau, nadat de medische molen gestopt is met draaien. Het doel van het onderzoek is onder andere om een beeld te krijgen van hoeveel trauma patiënten terugkeren naar eigen (of ander) werk en hoeveel in aanmerking komen voor een uitkering van het UWV. Daarnaast zal er gekeken worden welke factoren hierop van invloed zijn en waar mogelijke verbeterpunten in het revalidatie of re-integratie traject liggen om arbeidsparticipatie te bevorderen.
"De dagelijks optredende aantallen verkeersslachtoffers betreft vaak jonge slachtoffers. Zij hebben, als zij een ongeval overleven, vaak langdurig of zelfs levenslang beperkingen bij hun participatie in de maatschappij, met onder andere langdurig ziekteverzuim. Hierin ligt letterlijk en figuurlijk de marktwaarde van het beperken van de gevolgen van trauma’s."
- Prof. Dr. Martijn Poeze